طراحی اقلیمی از گذشته مورد توجه معمارها و آرشیتکت ها بوده است اما نه در طراحی واحدهای صنعتی.نسبت سطوح خارجی یک ساختمان صنعتی به زیر بنای آن و وسعت کارخانجات و واحد های صنعتی ما را بر آن میدارد که بیشتر به این موضوع توجه نماییم.لزوم ذخیره انرژی و کم نمودن هزینه های جاری یک کارخانه که صرف سرمایش و گرمایش فضاهای صنعتی می شود موجب می گردد طراحی همساز با اقلیم را جدی تر بگیریم.
علی رغم نگرش عمومی جامعه مبنی بر صرف هزینه های اولیه زیاد در جهت صرفه جویی انرژی بابت بکارگیری مصالح متناسب باید گفت یکی از مهم ترین راهکارهای موجود جانمایی فضاها است. مثلا در اقلیم گرم و خشک با قراردادن فضای تولید در جبهه شمالی و انبارها در جبهه جنوبی می توان تا حد بسییاری از پرسنل مشغول کار در سالن تولید در برابر دمای هوا محافظت کرد و یا در اقلیم سرد و کوهستانی، مناطق پر رفت آمد فضای بیرونی را باید در جبهه ای از عرصه قرارداد که نور آفتاب بیشتر به آنجا راه می یابد.
به نظر می رسد در طراحی کارخانجات و واحد های صنعتی باید بیشتر به طراحی همساز با اقلیم پرداخت.
